O KOPALNIACH ROPY I GAZU
Zwiększanie wydobycia ropy i gazu powoduje wzrost zapotrzebowania na środki chemiczne zapewniające ciągłą eksploatację złóż. Zwiększenie wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego jest możliwe przy bezawaryjnej pracy w kopalni. Gwarantem bezawaryjnej pracy jest stosowanie wysokiej jakości środków chemicznych zapewniających ciągłą eksploatację złóż ropy i gazu, takich jak: inhibitor parafin, inhibitor korozji, inhibitor hydratów, inhibitor hydratów i korozji, deemulgator.
Dużym problemem w kopalniach ropy naftowej i gazu ziemnego są parafiny obecne w ropie. Parafinowe ropy naftowe zawierają węglowodory parafinowe o wysokiej temperaturze krzepnięcia, które w warunkach podwyższonej temperatury panującej w złożu są rozpuszczone w ropie naftowej. W procesie wydobycia ropy naftowej, w wyniku obniżenia temperatury, co ma miejsce w okresie jesienno-zimowym, następuje krystalizacja węglowodorów parafinowych. Wytworzone kryształy osadzają się na powierzchniach aparatury wydobywczej, rurociągów i zbiorników. Powoduje to trudności eksploatacyjne związane ze wzrostem oporów przepływu, to z kolei powoduje spadek lub całkowity brak przepływu ropy naftowej w rurociągach. Jednym ze sposobów usunięcia osadów parafinowych jest wymagająca postoju metoda mechaniczna lub chemiczna. Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania powyżej opisanym zjawiskom jest wprowadzenie do ropy naftowej wysokiej jakości inhibitora parafin, który skutecznie przeciwdziała osadzaniu się parafin na powierzchniach aparatury wydobywczej, rurociągów i zbiorników, zabezpieczając prawidłową, bezawaryjną ich eksploatację. Dobry inhibitor parafin zabezpiecza przed aglomeracją i osadzaniem się parafin na powierzchniach aparatury, poprawia również płynność ropy w niskiej temperaturze.
Kolejnym problemem w przemyśle wydobywczym jest korozja. Na polach naftowych występuje więcej niż jeden rodzaj korozji: korozja elektrochemiczna (płuczki wiertnicze są to najczęściej wodne roztwory soli, w takich układach łatwo zachodzi korozja elektrochemiczna), korozja wynikająca z obecności tlenu, rozpuszczonego siarkowodoru, rozpuszczonego ditlenku węgla. Skutki procesów korozyjnych, szczególnie korozji wżerowej, mogą być przyczyną awarii, wynikającej z uszkodzenia rury w miejscu głębokiego wżeru. Groźna jest również korozja międzykrystaliczna, powodująca silny spadek własności wytrzymałościowych elementów metalowych, co skutkuje również awariami. Wysokiej jakości inhibitory korozji pozwalają znacznie przedłużyć żywotność sprzętu wiertniczego, a przede wszystkim zapobiec awariom. Specjalnie dobrane inhibitory będą tworzyć na powierzchni rur trwałą warstewkę ochronną nie dopuszczając do powstawania wżerów i powodując pasywację już istniejących.
Kolejnym zagrożeniem, szczególnie w okresie jesienno-zimowym jest tworzenie się hydratów gazowych. Gaz ziemny transportowany jest gazociągami, które stanowią dogodne środowisko do tworzenia się hydratów. Razem z innymi, stałymi osadami takimi jak parafiny, asfalteny, kamień, hydraty stanowią poważny problem w przemyśle wydobywczym i przesyłowym. Wysokie ciśnienie, niska temperatura i obecność wody stwarzają dogodne warunki do ich powstawania. Hydrat gazowy jest to substancja składająca się z zestalonych cząsteczek wody, we wnętrzu której znajduje się cząsteczka gazu. Hydraty gazowe przechodząc przez kolejne etapy wzrostu, w końcowej fazie są tak dużych rozmiarów, że mogą całkowicie zablokować przekrój rurociągu, a co za tym idzie przepływ gazu. Zapobieganie tworzeniu się hydratów gazowych odbywa się poprzez niwelowanie wzrostu cząsteczek hydratowych, nie dopuszczania do ich łączenia i tworzenia się większych skupisk. Ważne jest, aby przesył gazu ziemnego odbywał się z możliwie niskimi nakładami energii i kosztów. Czynnikiem pozwalającym zredukować koszty i wyeliminować awarie jest zapobieganie tworzeniu się hydratów gazowych poprzez stosowanie inhibitorów hydratów.
Największym problemem podczas wydobywania ropy naftowej z dna morza jest tworzenie się emulsji ropy naftowej z wodą. Pochodząca ze złoża ropa zawiera wodę i rozpuszczone w niej sole nieorganiczne, takie jak chlorki, siarczany i węglany. Wytworzona emulsja jest typową emulsją "woda w oleju" (W/O). Ten rodzaj emulsji może być bardzo stabilny z uwagi na obecność naturalnych emulgatorów takich jak asfalteny, żywice, małe cząsteczki parafin, jak również cząsteczki glinokrzemianów. Obecność wody i soli podczas przerobu ropy naftowej jest niepożądana, ponieważ powoduje korozję elementów aparatury. Konieczne jest zatem usunięcie wody z ropy naftowej i obniżenie w niej zawartości soli. co umożliwi jej dalszą przeróbkę. Metodą pozwalającą na wydzielenie wody z ropy jest dodawanie substancji chemicznych zwanych demulgatorami. Demulgator dozowany jest w głowicę odwiertu, następnie przechodzi przez system separacji, po odseparowaniu ropa naftowa kierowana jest na tankowiec, natomiast woda płynie przez system oczyszczania.
Dlaczego warto stosować wysokiej jakości specjalistyczne dodatki do ropy i gazu.
Stosowanie w kopalniach ropy i gazu wysokiej jakości inhibitora parafin wyeliminuje przestoje wynikające z konieczności mechanicznego usuwania złogów parafin.
Wysokiej jakości inhibitory korozji pozwolą znacznie przedłużyć żywotność rur wydobywczych, rur przesyłowych i sprzętu wiertniczego.
Zapobieganie tworzeniu się hydratów gazowych pozwoli zredukować koszty transportu gazu i wyeliminować awarie oraz skutki ich usuwania. Przesył gazu ziemnego będzie odbywał się z możliwie niskimi nakładami energii i kosztów. Nowa jakość inhibitora hydratów wpłynie korzystnie na jakość gazu ziemnego.
Zastosowanie nowej klasy deemulgatorów o zwiększonych właściwościach deemulgujących i odsalających wpłynie korzystnie na jakość ropy naftowej, obniży jej lepkość i ułatwi transport. Skuteczniejsze oddzielanie ropy i wody wpłynie korzystnie na jakość wody zrzucanej do morza.